Instytucja gwarancji polega na zobowiązaniu się gwaranta do spełnienia w oznaczonym czasie określonych świadczeń, w przypadku ujawnienia się wad fizycznych sprzedanej rzeczy. Najczęściej chodzi wymianę bądź naprawdę. Co do zasady jeżeli nie ma innego zastrzeżenia, okres gwarancji wynosi 1 rok. Termin ten liczony jest od dnia wydania kupującemu nabyte rzeczy.
Jeżeli sprzedawca udzielił gwarancji, kupującemu względem niego należy się również niezależnie rękojmia, dlatego też ważne jest określenie stosunku miedzy obiema instytucjami. Art. 579 Kodeksu Cywilnego (dalej KC) daje kupującemu możliwość wykonania uprawnień z tytułu instytucji rękojmi, bez względu na to czy korzysta on z instytucji gwarancji. Warto o tym pamiętać.
Gwarancja obowiązuje tylko do wad, które to powstały z przyczyn tkwiących w sprzedanej rzeczy. Chyba że w umowie gwarancji zastrzeżono inaczej.
Konsument korzystający z gwarancji zobowiązany jest do dostarczenia uszkodzonej rzeczy na koszt gwaranta do miejsca wskazanego w gwarancji lub miejsca, w którym to kupującemu rzecz została wydana przy udzieleniu gwarancji. Kolejną opcją jest usunięcie wady w miejscu ujawnienia się jej jeżeli powinna zostać ona usunięta na miejscu. Osoba udzielająca gwarancji jest zobowiązana do wykonania gwarancji w odpowiednim czasie i odesłania na swój koszt konsumentowi. Za uszkodzenie bądź utratę przedmiotu w czasie od wydania jej gwarantowi do jej odebrania przez uprawnionego z gwarancji ponosi osoba gwaranta.
Co ważne, w sytuacji naprawienia, wydania nowej rzecz konsumentowi przez gwaranta termin gwarancji biegnie na nowo od chwili dostarczenia przez gwaranta przedmiotu. W innych przypadkach termin gwarancji zostaje przedłużony o czas, w którym to wskutek wady rzeczy objętej gwarancją kupujący nie mógł z niej korzystać.
Rękojmia za wady obowiązuje, w sytuacji kiedy sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, za sprzedaną rzecz posiadającą wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na jej cel, który to został ustanowiony w umowie lub wynikający z okoliczności czy też z przeznaczenia rzeczy.
Do sprzedaży konsumenckiej, które to zostały uregulowane w odrębnej ustawie nie stosuje się przepisów kodeksu cywilnego dotyczących gwarancji jakości jak i rękojmi za wady. Uwzględnione one będą w dalszej kolejności.
Ustawodawca postanowił oddzielić gwarancję jakości od rękojmi za wady, ponieważ pierwsza z instytucji stanowi zabezpieczenie kupującego tylko w momencie gdy wystąpią wady fizyczne przedmiotu. Gwarantem może być zarówno sprzedawca jak i producent przedmiotu, w praktyce częściej ma się do czynienia z gwarancją producenta jak sprzedawcy. W chwili kiedy gwarantem jest tylko producent, w stosunku do sprzedawcy kupującemu przysługuje tylko prawo rękojmi. Jeżeli sprzedawca udzielił gwarancji, kupującemu względem niego należy się również rękojmia, dlatego też ważne jest określenie stosunku miedzy obiema instytucjami. Art. 579 KC daje kupującemu wykonanie uprawnień z tytułu instytucji rękojmi, bez względu czy korzysta on z instytucji gwarancji.
Nowelizacją Kodeksu Cywilnego ustawodawca zniósł ograniczenie polegające, na tym że kupujący może skorzystać z instytucji rękojmi dopiero wtedy, kiedy w pełni wykorzysta on w pełni prawa przysługujące z gwarancji. Zmiana ta pozwala klientowi, który nabył wadliwą rzecz wyboru jednej z instytucji, z której chce on skorzystać. Możliwość ta jest dostępna zasadniczo co do poszczególnych wad fizycznych rzeczy, które to wykażą się w czasie obowiązywania gwarancji oraz rękojmi.
Zespół VIS LEGE prowadzi kompleksową obsługę w zakresie prawa cywilnego. Przygotowujemy, a także opiniujemy między innymi umowy konsumenckie. W przypadku gdy twoja reklamacja nie została uwzględniona, skontaktuj się z nami, jeden z naszych prawników chętnie udzieli Ci pomocy w walce o twoje prawa.