Kodeks wykroczeń uchwalony w 1971 roku jest ustawą relatywnie starą. W 166 zapisanych artykułach ustawodawca zawarł wiele przepisów społecznie niezwykle istotnych. Ale nie tylko. Niewiele osób wie, że niektóre z czynności dokonywanych powszechnie są – na podstawie prawa wykroczeń, zabronione.
Warto jednak na wstępie wyjaśnić, czym jest wykroczenie. Otóż zgodnie z Kodeksem wykroczeń (dalej jako „KW”) jest to czyn szkodliwy społecznie zabroniony przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia pod groźbą kary aresztu, ograniczenia wolności, grzywny do 5000 złotych lub nagany.
Na gruncie Kodeksu wykroczeń wiele przepisów wzbudza kontrowersje. Jak wielu osobom bowiem zdarza się puszczać psa w lesie, na przykład podczas zbierania grzybów lub zwykłego, tradycyjnego rodzinnego spaceru? Przykłady można zapewne mnożyć.Tymczasem zgodnie z artykułem 166 KW takie działanie, poza czynnościami związanymi z polowaniem, podlega karze grzywny albo karze nagany. Podobnie jest z niszczeniem grzybów i grzybni, a także z rozgarnianiem ściółki leśnej. Powyższe czyny także podlegają karze grzywny albo karze nagany.
A co się dzieje, gdy nie zadbamy o odpowiednie zabezpieczenie zjazdu z drogi publicznej? Gdy nie spełniamy swojego obowiązku, zgodnie z artykułem 102 KW, podlegamy karze grzywny do 1000 złotych albo karze nagany.
Jak często natomiast zdarza się natomiast, że sprzedawca w sklepie odmawia bez podania przyczyny sprzedaży towaru? Tymczasem zgodnie z Kodeksem wykroczeń kto zajmując się sprzedażą towarów w przedsiębiorstwie handlu detalicznego lub w przedsiębiorstwie gastronomicznym, ukrywa przed nabywcą towar przeznaczony do sprzedaży lub umyślnie bez uzasadnionej przyczyny odmawia sprzedaży takiego towaru podlega karze grzywny. Nie ma przy tym znaczenia, czy jest to właściciel przedsiębiorstwa, osoba pełniąca w nim funkcję kierowniczą, pracownik, czy wreszcie osoba, która wykonuje pracę w formie "grzecznościowej".
Warto też przytoczyć artykuł 107 KW: Kto w celu dokuczenia innej osobie złośliwie wprowadza ją w błąd lub w inny sposób złośliwie niepokoi, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny do 1500 złotych albo karze nagany.
Jakie mogą być symptomy dokuczenia albo złośliwego niepokojenia? Jak orzekł Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 17 grudnia 2013 roku (sygn.. II K 84/13): Wypowiedzi takie jak „pilnuj lepiej swoich bachorów”, „wstaw sobie kraty w oknach domu”, „wsadzę cię szybko do więzienia”, „ja ci pokażę, załatwię cię”, czy „zrzucę cię ze stołka” nie wyrażają nic konkretnego, stanowią groźbę niedookreśloną i można je ocenić wyłącznie jako niepokojenie, co implikuje przyjęcie kwalifikacji z art. 107 Kodeksu wykroczeń. Użycie powyższych sformułowań zmierzało niewątpliwie do dokuczenia pokrzywdzonej, a zachowanie oskarżonego miało charakter złośliwy.
Ignorantia legis non excusat – nieznajomość prawa nie jest usprawiedliwieniem.